ओके. मला शेरलॉकचं वेड लागलंय.
कारणं अनेक आहेत आणि ती सगळी इथे स्पष्ट होतीलच असं नाही. पण आपण जे काही करत असतो, त्यातून आपल्यावरचे प्रभाव, त्यामागची पार्श्वभूमी, कारणं आणि परिणामही अप्रत्यक्षरित्या दिसून येत असतात, असं गृहित धरलं, तर ती तशी इथेही दिसून येतीलच.
तर, मला शेरलॉकचं वेड लागलंय.
एखाद्या पात्राच्या प्रेमात पडणं माझ्यासाठी नवं नाही. मग ते वेड ओसरेपर्यंत त्याच्याशी संबंधित मिळू शकेल ती प्रत्येक गोष्ट हस्तगत करणं - अंदाज, तर्क, कल्पनाविस्तार, समीक्षणं, परीक्षणं, मुलाखती, टीका, रसग्रहणं, विवेचनं, सिद्धान्त, स्पष्टीकरणं, समर्थनं, वाद... सगळंच - वाचणं, पाहणं, अनुभवणं, पचवणं, त्याविषयी भरभरून बोलणं... हेही. सगळे जादूचा स्पेल अधिकाधिक लांबवण्यासाठी कळत - नकळत केलेले हट्ट.
तरीही एका टप्प्यावर जादू ओसरते. आपण मोठे होतो, गोष्ट लहान होते, आपले रस्ते निरनिराळे होतात. अनेकानेक कारणं.
तिथवर पोचेपर्यंतचा हा प्रवास. गंमत मुक्कामात नसून प्रवासात असते हे कळणार्या, मानणार्या, जगणार्या प्रत्येकाला...
***
शीर्षक: ’हरिलाल’ या सौमित्रच्या कवितेतून. कवितासंग्रह - ’...आणि तरीही मी’